Otkako je 2010. godine ponovo stekao izvršnu vlast, mađarski premijer Viktor Orban okrenuo je naglavačke unutrašnju političku i društvenu sferu svoje zemlje, i time je pretvorio u sredstvo za opstrukcionizam u srcu mašinerije za donošenje odluka i operativnost Evropske unije (EU). U potrazi za saveznicima i diversifikacijom resursa, Orban neguje raznorodne odnose sa šest zemalja Zapadnog Balkana, među kojima se Srbija nesumnjivo ističe kao njegov omiljeni partner. Bratski odnosi Budimpešte sa Beogradom, prevashodno utemeljeni na personalnim vezama između Orbana i predsednika Srbije Aleksandra Vučića, čine značajan deo mađarskog pristupa proširenju EU. Međutim, u svetlu ovog privilegovanog partnerstva, javlja se nekoliko razloga za zabrinutost, ne samo u vezi sa vizijom proširenja Budimpešte, već i u pogledu njenih političkih veza sa drugim zemljama u regionu – gde se Kosovo ističe kao ključni slučaj.
Mađarska se trenutno nalazi na trokrakoj raskrsnici između Srbije i Kosova, izgrađenoj na pretpostavci da bi ravnopravno održavanje bilateralnih odnosa s obe zemlje moglo da ugrozi njene dobro negovane veze sa Beogradom. Da bi to izbegla, Mađarska će sprovoditi politiku koja podržava domaće i međunarodne ciljeve Srbije, čak i ako to ima negativne implikacije po nacionalne interese Kosova i dovede u pitanje svoje otvoreno priznanje Kosova.